Rozdzial 2 ~ Dla Ciebie.

Rozdział dedykowany Ludmiła Pasquarelli.

Violetta

        Skrępowana oddawałam pocałunki swojego szefa. Nagle, Verdas położył mnie na łóżku. Już wiedziałam co on chce zrobić. Szybko oderwałam się od niego, poprawiłam ramiączko od mojej sukienki wartej kilka tysięcy dolarów. Na stopy prędko weszły szpilki, a ja wybiegłam - przynajmniej starałam się - z jego pokoju. Na szczęście, nie gonił mnie. Gdzie tu jest winda? Eh, zanim się tu odnajdę miną wieki. Nagle, ujrzałam Leóna. Pędem ściągłam buty, i biegłam po piętrze, próbując odnaleźć miejsce w którym wysiedliśmy. Odwróciłam się. Gonił mnie! Nagle dostałam olśnienia. Wyjście było tam, gdzie... stał Verdas! A raczej coś w tamtą stronę. No nie, co ja zrobię? Nagle zauważyłam, że León odchodzi. Najciszej i najszybciej jak mogłam, uciekłam do windy, w której się schowałam. Podkuliłam nogi. On chciał mnie jedynie przelecieć, nie poznać. Ludmiła miała racje, on nie jest skory do przyjaźni. Gdy wysiadałam z windy, ujrzałam Lerine. Chciałam odejść, lecz ona chwyciła mnie za ramię.
       - Siostry się nie zostawia, Violetto.

Ludmiła

        Ujrzałam go. Tego, który cholernie mnie zranił. Stanęłam skamieniała. Co on tu robił? Przecież wyjechał wraz z Kristie i Bradem. 

        - Co ty tu robisz? - pytam z grobową miną i melancholią. 

- Przyjechałem. Dla Ciebie. - mówi, podchodzi do mnie. Chwyta mnie lekko za ręce, i przybliża się. Sparaliżowana nic nie robię, tylko stoję. Gdy jest kilka milimetrów przede mną, szybko puszczam jego ręce i uciekam na górę. Co on sobie myśli? Nagle dostałam sms'a. Od Naty. Hej Luśka, co powiesz na zakupy? Proszę, zrelaksujesz się! :) Odpoowiedz :D Natka :*. 
        Po odczytaniu treści sms'a, szybko odpisałam twierdząco i ruszyłam w stronę łazienki gdzie zrobiłam sobie lekki makijaż. Na siebie założyłam sukienkę koloru beżowego od Gucci. Wyglądałam tak. Szybko założyłam szpilki, i wyszłam.

###
KRÓKIE, SORRY :CCC